Google abimiz bugün (02.01.2013) çok güzel bir süpriz yaptı ve Barış Manço'nun 70. yıl dönümünü kutladı (yukarıdaki resim ile) (Demek ki Kentpark'da da o yüzden Kara Sevda çalıyordu bugün). Hal böyle olunca biz de duygulandık tabii, sonuçta çocukluğumuz Barış Manço şarkılarıyla geçti. Geçenlerde kuzenlerimle konuşuyorduk, çocukluğumuzda oynadığımız her oyun başka bir Barış Manço albümüne bağlı. Mesela Carmageddon oynarken en çok "anahtarlı falan bir şeyler vardı" diyerek anımsadığımız "Sahibinden İhtiyaçtan" albümünü dinliyorduk. Tabii zaman geçtikçe, yeni oyunlara geldikçe önce "Mançoloji" de takıldık, sonrasında da zaten tek bilgisayarda sırayla oyun oynamanın ve dolayısıyla kasetlerin devri bitti. CD'ler ve mp3'lerin devri yeni şarkıcılarla tanışmamıza, dolayısıyla "sadece" Barış Manço dinlediğimiz günlerin sona ermesine neden oldu.
Çocukluğumda ablamla -nedense- şarkıcılarla ilgili konuştuğumuzu hatırlıyorum. Ablam bana neden bu kadar çok Barış Manço dinlediğimi sormuştu, ben de Barış Manço'nun şarkılarının çoğunun öteki şarkıcılar gibi aşkla ilgili olmadığını, çocuklar içinde pek çok şarkısı olduğunu ve bizlerin varlığını unutmayan tek şarkıcı olduğundan onu çok sevdiğimi söylemiştim (Kaset üzerine kayıt yapılabildiğini yeni keşfettiğimiz zamanlardı, radyo programı yapıyormuş gibi söyleşi yapıyor, kasede kaydediyorduk. Herhalde 6-7 yaşlarındaydık, her gördüğümüzden bir tane de kendi tarzımızda yapmaya çalışıyorduk). Tabii çocuk kafasıyla böyle bir cümle kurmuş olamam; şimdi bile cümlenin sonuna gelene kadar atla karayı seçtim; ama ana fikrim buydu. Çünkü Barış Manço, çocuklara yönelik şarkılarında benimle konuşuyormuş gibi hissediyordum. O hikayeyi bana anlatıyordu; o şarkıyı ben dinleyeyim, ben eğleneyim diye yazmıştı. Sanki büyüklerin ne düşündükleri, şarkıyı beğenip beğenmedikleri umrunda değildi. Onlara, onlar için birkaç şarkı vermiş, sonra sohbet etmek için bize dönmüştü. (Adam Olacak Çocuk programını göz önünde bulundurursak o şarkıları gerçekten de böyle bir hissayatla yazmış olması mümkün).
Barış Manço'nun pek çok şarkısını sağda solda sürekli duyarız. Mançoloji en çok sevilen şarkılarını bir araya topladı zaten, orada yer alamamış birkaç tanesi daha hemen hemen herkesin ezberindedir. Yukarıda bu kadar girişini yaptığım, sizlerle paylaşmak istediğim 2 şarkıdan bir tanesi de bu şekilde hepimizin ezberinde olduğuna inandığım bir şarkı. Hatta "sağ gösterip sol salla..." kuplesi eminim pek çoğunuzun aklına melodiyi getirdi. "Müsadenizle Çocuklar" albümünün ilk şarkısı olan "Müsadenizle Çocuklar", sözleri çok bir bütünlük içermeyen, daha çok tekerleme tadında bir şarkı. "...büyükler kös kös otururken adam oluvermiş çocuklar..." cümlesi, Barış abinin çocuklara olan sevgisinin, inancının bir kanıtı ve o zamanın çocuklarının da onu çok sevmesinin temel nedenlerinden biri. Şarkının en önemli özelliği ise bir çeşit dönemin başarılı pop şarkıcıları korosu eşliğinde söylenmiş olması (Jale Bekar, Ajlan Büyükburç, Burak Kut, Nalan Tokyürek, Tayfun, Hakan Peker, Soner Arıca, Grup Vitamin, Kerim Tekin, Ercan Saatçi ve nette bulamadığım, klipten de çıkaramadığım başkaları daha).
İkinci şarkı biraz daha az bilinen, çocuklarla bir sohbet havasında geçen bir şarkı. "Darısı Başınıza" albümünün son şarkısı "Günaydın Çocuklar" da bir çocuk korosu eşlik ediyor Barış Manço'ya. Sözlerinin güzelliği ile beni sanıyorum müzik dinlemeye başladığım ilk günlerden bugüne kadar büyüleyen; yukarıda yazdığım hislerin, duyguların, düşüncelerin kaynağı olan şarkı budur. Sanıyorum dünyanın çocuklar sayesinde renkli ve güzel olduğu düşüncesi bu şarkı ile yerleşti bende. Barış abinin sizinle konuşuyor olduğu, bu hikayeyi size anlatıyor olduğu duygusunu umarım siz de benim bir zamanlar hissettiğim gibi hissedersiniz.
Tabii Barış Manço'dan genç dostlarına şarkıların bunlarla sınırlı olmadığını hepimiz biliyoruz. Hiç yoktan "Arkadaşım Eşşek" ya da "Ayı" bile bu başlık altında anılabilinecek şarkılar. Amacımız birkaç güzel şarkıyla Barış abiyi hatırlamak olduğundan uzuncana bir listeye boğmak istemedim yazımı. İleride başka güzel şarkılarıyla tekrar tekrar hatırlarız kendisini zaten.
Şu nefis yorumu da buraya bırakalım, belki bir gören olur: https://www.youtube.com/watch?v=QicciJVIunQ
YanıtlaSil